UOKiK sprawdza czy nie doszło do kartelu w cementowniach

Jak przypomniano w komunikacie, kilkanaście lat temu, w 2009 r., prezes UOKiK stwierdził zmowę producentów cementu. Wówczas, jak stwierdzono, siedem spółek, które miało prawie 100 proc. udziału w rynku, przez ponad 11 lat dzieliło rynek i ustalało ceny, wymieniając się w tym celu poufnymi informacjami. Prezes UOKiK sprawdza obecnie, czy ponownie nie doszło do takiej sytuacji. Postępowanie wyjaśniające jest prowadzone w związku z sygnałami, które otrzymał UOKiK dotyczącymi możliwości nielegalnego porozumienia.

„Dlatego Prezes UOKiK wszczął postępowanie wyjaśniające, a pracownicy UOKiK, za zgodą sądu i w asyście Policji, przeszukali siedziby sześciu podmiotów” – czytamy w komunikacie.

– Powrót kartelu byłby szczególnie bulwersujący, biorąc pod uwagę, że cement jest jednym z podstawowych surowców budowlanych, koniecznych dla rozwoju mieszkalnictwa, infrastruktury drogowej i całej gospodarki. Brak konkurencji i wyższe ceny cementu mogłyby negatywnie wpływać na realizację strategicznych projektów, tak ważnych dla rozwoju Polski. To wymaga wyjaśnienia, zamierzamy bardzo dokładnie przyjrzeć się tej sprawie, obecnie analizujemy szczegółowo pozyskany materiał dowodowy – mówi Prezes UOKiK Tomasz Chróstny.

Podejrzewane porozumienie mogłoby polegać na ustaleniu cen i podziale rynku – np. przydzieleniu sobie klientów do wyłącznej obsługi, co mogłoby prowadzić do niekonkurowania o nabywców. W praktyce oznaczałoby to, że kupujący nie otrzymywaliby konkurencyjnych ofert cenowych, ponieważ cementownie mogłyby wzajemnie informować się o wprowadzanych podwyżkach. Ponadto firma budowlana nie mogłaby zmienić dostawcy, ponieważ była już klientem konkurencyjnej cementowni – wskazuje UOKiK.

Przeszukani przedsiębiorcy w ramach postępowania wyjaśniającego to: Holcim Polska (dawniej Lafarge), Cemex Polska, Dyckerhoff Polska, Cement Ożarów, Góradżdże Cement oraz Górażdże Beton. – W tej chwili trwa analiza pozyskanych podczas przeszukania danych – poinformował urząd antymonopolowy. Jak podano, przedsiębiorcy zaskarżali poszczególne czynności przeszukania, poprzez wskazanie m.in., że korespondencja i dokumenty wytworzone przez członków ich zarządów, wykonujących jednocześnie zawód radcy prawnego, powinny zostać objęte ochroną przewidzianą w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów (tj. ochroną przewidzianą dla „tajemnicy obrończej”, tzw. Legal Professional Privilege). Osoby te miały bowiem w ocenie przedsiębiorców pozostawać niezależnymi od przedsiębiorców radcami prawnymi.

Prezes UOKiK odrzucił te twierdzenia wskazując, że są sprzeczne z orzecznictwem, zamiarem polskiego ustawodawcy oraz treścią wymienionego przepisu. Prezesa UOKiK wskazał, że fakt pełnienia funkcji w zarządzie przeszukiwanego przedsiębiorcy w oczywisty sposób pozbawia daną osobę przymiotu niezależności od przedsiębiorcy, którym ta osoba zarządza, nawet jeżeli wykonuje zawód radcy prawnego.
Sąd I instancji, który rozpoznawał te sprawy, oddalił zażalenia przeszukiwanych jako niezasadne.

Postępowanie wyjaśniające prowadzone jest w sprawie, a nie przeciwko konkretnym przedsiębiorcom. Jeśli zebrany materiał potwierdzi podejrzenia, wówczas Prezes Urzędu rozpocznie postępowanie antymonopolowe i postawi zarzuty konkretnym podmiotom. Za udział w porozumieniu ograniczającym konkurencję grozi kara finansowa w wysokości do 10 proc. obrotu przedsiębiorcy. Menedżerom odpowiedzialnym za zawarcie zmowy grozi z kolei kara pieniężna w wysokości do 2 mln zł.